Be Aware
A couple lost their 25 year old son, Arun Gopal Ratnam, in a fire at home on June 4th. The son who had graduated with MBA from the University of Wisconsin-Madison two weeks earlier had come home for a while. He had lunch with his dad at home and decided to go back to clean up his hostel room. His father told him to wait, to meet his mother, before he went back for a few days. Arun decided to take a nap while waiting for his mom to come back home from work.
Some time later their neighbours called 911 when they saw black smoke coming out of the house. Unfortunately, 25 years old Arun died in the three year old house. It took several days of investigation to find out the cause of the fire. It was determined that the fire was caused by the lap top resting on the bed.
When the lap top was on the bed cooling fan did not get the air to cool the computer and that is what caused the fire. He did not even wake up to get out of the bed because he died of breathing in carbon monoxide.
The reason I am writing this to all of you is that I have seen many of us using our lap top while in bed. Let us all decide and make it a practice not to do that. The risk is real. Let us make it a rule not to use the lap top on bed or put the computer on bed with blankets and pillows around.
Please educate as many people as you can.
Kindly take care and dont use laptop on bed.
A.Mohitheen Batcha
Corporate Welfare Manager-HRM Division
ETA Ascon/Star Group Of Companies
P.Box :5239, Dubai, U.A.E
Tel: 009714 2690643, 2653848
Mob: 0097150 1147818
Fax: 009714 2690042
ambatcha@etaascon.com
Sunday, September 12, 2010
மாயத்தோற்றம்...
மாயத்தோற்றம்...
வாக்கப்பட்ட வளைகுடாவில்
துக்கப்பட நேரமில்லை;
கருகும் வெயிலில்
கல்லைத் தூக்குவோம்;
செய்யாத வேலை இல்லை
செக்கு மாடு பரவாயில்லை;
அக்கு வேறு ஆணி வேறாய்ப்போனாலும்
ஆறுதல் சொல்ல நாதியில்லை!
அழுக்கு ஆடையே கவசமாய்
வியர்வைத் துளி
ஒட்டியிருக்கும் பாசமாய்!
மாறிவிடும் எல்லாமே
நாட்டுக்கு நான் போகையிலே;
ஊரே கைவைத்துப் பார்க்கும் மூக்கினிலே!
வெள்ளையும் சொள்ளையுமாய்
வெளியே செல்வோம்;
நறுக்கென நறுமணமும்
நடந்துப் போகும் தூரத்திற்கும்
பறந்துக் கொண்டுப் பைக்கில் செல்வோம்!
என்னைக் கண்டு ஏமாந்து
எல்லோரும் பிள்ளையை அனுப்ப;
வசமாக மாட்டிக்கொண்டோம்
வளைகுடாவில் விழுந்து விட்டோமென்று!
வாரிசுகள் உணரும் என்னைப் போல
நமட்டு சிரிப்பு சிரித்தாலும்
நாட்டில் யாருக்கும் சொல்லமாட்டோம்!
- யாசர் அரஃபாத்
http://itzyasa.blogspot.com
வாக்கப்பட்ட வளைகுடாவில்
துக்கப்பட நேரமில்லை;
கருகும் வெயிலில்
கல்லைத் தூக்குவோம்;
செய்யாத வேலை இல்லை
செக்கு மாடு பரவாயில்லை;
அக்கு வேறு ஆணி வேறாய்ப்போனாலும்
ஆறுதல் சொல்ல நாதியில்லை!
அழுக்கு ஆடையே கவசமாய்
வியர்வைத் துளி
ஒட்டியிருக்கும் பாசமாய்!
மாறிவிடும் எல்லாமே
நாட்டுக்கு நான் போகையிலே;
ஊரே கைவைத்துப் பார்க்கும் மூக்கினிலே!
வெள்ளையும் சொள்ளையுமாய்
வெளியே செல்வோம்;
நறுக்கென நறுமணமும்
நடந்துப் போகும் தூரத்திற்கும்
பறந்துக் கொண்டுப் பைக்கில் செல்வோம்!
என்னைக் கண்டு ஏமாந்து
எல்லோரும் பிள்ளையை அனுப்ப;
வசமாக மாட்டிக்கொண்டோம்
வளைகுடாவில் விழுந்து விட்டோமென்று!
வாரிசுகள் உணரும் என்னைப் போல
நமட்டு சிரிப்பு சிரித்தாலும்
நாட்டில் யாருக்கும் சொல்லமாட்டோம்!
- யாசர் அரஃபாத்
http://itzyasa.blogspot.com
மாயத்தோற்றம்...
மாயத்தோற்றம்...
வாக்கப்பட்ட வளைகுடாவில்
துக்கப்பட நேரமில்லை;
கருகும் வெயிலில்
கல்லைத் தூக்குவோம்;
செய்யாத வேலை இல்லை
செக்கு மாடு பரவாயில்லை;
அக்கு வேறு ஆணி வேறாய்ப்போனாலும்
ஆறுதல் சொல்ல நாதியில்லை!
அழுக்கு ஆடையே கவசமாய்
வியர்வைத் துளி
ஒட்டியிருக்கும் பாசமாய்!
மாறிவிடும் எல்லாமே
நாட்டுக்கு நான் போகையிலே;
ஊரே கைவைத்துப் பார்க்கும் மூக்கினிலே!
வெள்ளையும் சொள்ளையுமாய்
வெளியே செல்வோம்;
நறுக்கென நறுமணமும்
நடந்துப் போகும் தூரத்திற்கும்
பறந்துக் கொண்டுப் பைக்கில் செல்வோம்!
என்னைக் கண்டு ஏமாந்து
எல்லோரும் பிள்ளையை அனுப்ப;
வசமாக மாட்டிக்கொண்டோம்
வளைகுடாவில் விழுந்து விட்டோமென்று!
வாரிசுகள் உணரும் என்னைப் போல
நமட்டு சிரிப்பு சிரித்தாலும்
நாட்டில் யாருக்கும் சொல்லமாட்டோம்!
- யாசர் அரஃபாத்
http://itzyasa.blogspot.com
வாக்கப்பட்ட வளைகுடாவில்
துக்கப்பட நேரமில்லை;
கருகும் வெயிலில்
கல்லைத் தூக்குவோம்;
செய்யாத வேலை இல்லை
செக்கு மாடு பரவாயில்லை;
அக்கு வேறு ஆணி வேறாய்ப்போனாலும்
ஆறுதல் சொல்ல நாதியில்லை!
அழுக்கு ஆடையே கவசமாய்
வியர்வைத் துளி
ஒட்டியிருக்கும் பாசமாய்!
மாறிவிடும் எல்லாமே
நாட்டுக்கு நான் போகையிலே;
ஊரே கைவைத்துப் பார்க்கும் மூக்கினிலே!
வெள்ளையும் சொள்ளையுமாய்
வெளியே செல்வோம்;
நறுக்கென நறுமணமும்
நடந்துப் போகும் தூரத்திற்கும்
பறந்துக் கொண்டுப் பைக்கில் செல்வோம்!
என்னைக் கண்டு ஏமாந்து
எல்லோரும் பிள்ளையை அனுப்ப;
வசமாக மாட்டிக்கொண்டோம்
வளைகுடாவில் விழுந்து விட்டோமென்று!
வாரிசுகள் உணரும் என்னைப் போல
நமட்டு சிரிப்பு சிரித்தாலும்
நாட்டில் யாருக்கும் சொல்லமாட்டோம்!
- யாசர் அரஃபாத்
http://itzyasa.blogspot.com
Subscribe to:
Posts (Atom)